رویکرد بینافرهنگی در آموزش زبان ایتالیایی. مورد تحقیق: دوره کوتاه زبان در ایتالیا

نوع مقاله : علمی پژوهشی (نقش فرهنگ در آموزش زبان های خارجی)(تابستان1400)

نویسنده

استادیار زبان و ادبیات ایتالیایی، دانشکده زبان‌ها، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

برنامه‌های آموزشی و فرهنگی تبادل دانشجو و دوره‌های کوتاه‌مدت آموزش زبان و فرهنگ خارجی که معمولاً در دانشگاه‌های جامعۀ هدف که زبان آن مورد مطالعه دانشجویان زبان است، فرصت مناسبی برای گسترش مهارت‌های زبانی و اجتماعی- فرهنگی برای زبان‌آموزان فراهم می‌آورد. در دهه‌های گذشته، معمولاً در برنامه‌های آموزشی اینگونه دوره‌های زبان در کنار نکات مربوط به‌دستور زبان، با پخش قطعه‌ای از یک فیلم در کلاس زبان، مدرس سعی بر انتقال مفاهیم فرهنگی و اجتماعی جامعۀ مقصد به‌زبان‌آموز داشت. حال آنکه چنین رویکردی به‌فرهنگ، در بطن آموزش زبان، چندان موفق نبود چرا که چنین رویکردی قادر به‌خلق ارتباط و پل بینافرهنگی با زبان‌آموز نبود. در این مقاله،  برنامۀ آموزشی که در سال‌های اخیر در یکی از این دوره‌های کوتاه مدت زبان و فرهنگ در یکی از دانشگاه‌های ایتالیایی ارائه شده، مورد بررسی قرار گرفته است. با تحلیلی بر داده‌های گرداوری شده طی  مصاحبه با دو زبان‌آموز که دانشجوی مقطع کارشناسی در رشته زبان ایتالیایی در دانشگاه تهرانند، سعی بر این شده است تا با عنایت به‌مطالعات بین‌المللی انجام شده در حیطه توانش کنشگری بینافرهنگی و مسئله مهارت فرهنگی-اجتماعی زبان ببینیم چقدر این دوره‌های کوتاه مدت، با اتکا بر برنامه‌های آموزشی مناسب و هوشمند، در کسب مهارت‌های فرهنگی زبان به‌دانشجویان کمک می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Intercultural approach in Italian language teaching programs. Case to be examined: short time language courses in Italy.

نویسنده [English]

  • Fatemeh Asgari
Assistant Professor in Department of Italian Language and Literature, Faculty o Foreign Languages and literatures, University of Tehran
چکیده [English]

Abstract: International Student exchange programs and short time language courses are usually offered by foreign universities in all around the word, and they are often seen as useful opportunities for the development of learners' linguistic and socio-cultural skills. In this essay, we focus on the teaching program of one of these short time language courses which is held annually and every summer at one of the Italian universities. Usually in the old language and culture courses subjects such as the history of Italian cinema were taught with the aim of presenting some perspective of Italian culture and society, but problem was in nature of approach adopted towards the culture that had to be transmitted through that multimedia corpus. In current language courses, language teaching adopts an intercultural approach to be able to transmit at least some small cultural mosaics of the target society to language learners. In this essay, the case to be examined is language course at the university of Siena (Tuscany-Italy). By analyzing the data collected by interviewing two Iranian students who took part in these courses, and with reference to the long studies done so far on the topic of intercultural skills in language learning process, we tried to verify how useful really these courses have been in helping student to acquire intercultural communication skills.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intercultural approach
  • Italian language teaching
  • short time language courses
  • culture
  • teaching programs

مراجع

عسگری، فاطمه (۱۳۹۸)، توانایی های متفاوت زبان آموزان در یک کلاس: مشکلات و راهبردها. پژوهش های زبانشناختی در زبان های خارجی، ۹ (۴)، ۱۱۶۶-۱۱۳۱.
نعمتی، مجید و ترقی گشتی، محسن (۱۳۹۷)، رابطه بین خلاقیت، انگیزه و صحت و شیوایی گفتار برای فراگیران زبان خارجی. پژوهش های زبانشناختی در زبان های خارجی، ۸ (۱)، ۲۹۹-۲۷۱.
یزدانی مقدم، مسعود و معافی، محمدجواد و عامری، علیرضا (۱۳۹۸)، بررسی ادراک دانشجویان از ویژگی های اخلاقی اساتید زبان با توجه به‌پایگاه اجتماعی-اقتصادی دانشجویان. پژوهش های زبانشناختی در زبان های خارجی، ۹ (۴)، ۱۴۲۵-۱۴۰۳.
Alptekin, C. (2002). Towards intercultural communicative competence. ELT Journal, 56(1), pp. 57-64. doi:http://dx.doi.org/10.1093/elt/56.1.57
Arabski, J. & Wojtaszek, A. (2011). Aspects of Culture in Second Language Acquisition and Foreign Language Learning, Berlin:Springer Verlag Edition
Balboni, P. (2014). Didattica dell’italiano come lingua seconda e straniera. Torino: Loescher-Bonacci.
Beacco, J.C. (2006). Èducation à la citoyenneté et enseignement des langues. Paris: Didier.
Byram, M. (2006). Foreign Language Education for Intercultural citizenship. LEND, 5, pp. 20-32.
Caon, F. & Spalviero, C. (2015). Educazione letteraria, educazione linguistica, educazione interculturale. Torino: Loescher-Bonacci.
Ciliberti, A. (2012). La Glottodidattica. Per una cultura d’insegnamento. Roma: Carocci.
Cinquegrani, A. (2009). Letteratura e cinema. Brescia: La Scuola.                    
Dahmardeh, & M., Parsazadeh. H. (2015). Language and Culture: Can we shape what the future holds? Cultura. International journal of Philosophy of Culture and Axilogy, 12(2). pp.61-72.
Dahmardeh, M. & Parsazadeh, A. (2017). A diachronic analysis of the cultural aspect of local English coursbooks. Journal of Pedagogic Development, 7(2). pp. 57-67.
Dahmardeh, M. & Sungo-Do, K. (2020). Cultural Competence: Interculture, Transculture, and Metaculture. EPISTEME, 23(2). Pp. 155-179.  http://doi.org/10.38119/cacs.2020.23.7
Dahmardeh, M. & Timcheh Memar, H., Timcheh Memar, A. (2014). A bottom-up approach towards culture. Learning, Culture and Social Interaction, 3(1). pp. 15-20.
Di Carlo, S. (2002). Idee proposte per una educazione interculturale. Napoli: Tecnodid.
East, M. (2012). Addressing the intercultural via task-based language teaching: possibility or problem? Language and Intercultural Communication, 12(1), pp.56-73. doi:10.1080/14708477.2011.626861
Favaro, G. & Luatti, L. (2004). L’intercultura dalla A alla Z. Milano: Franco Angeli.
Holliday, A. (1999). Small cultures. Applied Linguistics, 20(2), pp.237–264.
Ka-Ming, Y. (2011). The Representation of Foreign Cultures in English textbooks. ELT Journal, 65(4), pp. 458-466.
Kramsch, C. (1998). Language and Culture. Oxford: Oxford University Press.
Kramsch, C. (2013). Culture in foreign language teaching. Iranian Journal of Language Teaching Reasearch, 1(1), pp.57-58.
Marin, T. (2020). Insegnare la Civiltà italiana con la C maiuscola. Roma: Edilingua.
Maugeri, G. (2020). Insegnare l’italiano a stranieri attraverso la letteratura e il cinema d’autore. Insegnare la civiltà italiana con la C maiuscola, Roma: Edilingua. pp.65-71.
Pavone. M. (2004). Personalizzare l’integrazione. Brescia: Editrice La Scuola.
Pugliese. R. (2003). La prospettiva interculturale tra ricerca linguistica e didattica delle lingue. DAF Werkstatt. Rivista semestrale del laboratorio di didattica del tedesco, 2. Arezzo: Università di Siena-Arezzo. pp. 82-96.
Sarangi. S. (1994). Intercultural or Not? Beyond Celebration of Cultural Differences in Miscommunication Analusis. Pragmatics, 4,3. pp.411-421.
Serragiotto, G. (2018). Buone pratiche nell’italiano L2 e strumenti per documentarle. Napoli: Tecnodid.
Sharifian, F. (2013). Globalization and developing metacultural competence in learning English as an International Language. Multilingual Education, 3(7), pp.1-11. doi: https://doi.org/10.1186/2191-5059-3-7
Tabucchi, A. (2013). Di tutto resta un poco. Letteratura e cinema. Milano: Feltrinelli.
Triolo, R. (2011). Analisi stilistica delle clip alla ricerca del loro potenziale didattico. Viaggi nelle storie. Milano: Graphidea. pp.187-211.
پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی
دوره 11، شماره 2
شهریور 1400
صفحه 311-335

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار