آژیده، پ. و پناهی، م. سال ۲۰۱۶. تحلیل محتوای مرتبط با فرهنگ در کتب آموزش انگلیسی برای دانشآموزان ایرانی تحتعنوان مجموعۀ «Prospect» و «Vision». مجلۀ بینالمللی زبان و زبانشناسی 3:6، 93-۸۷.
علوی مقدم، س.ب.، خیرآبادی، ر. رحیمی، م.، و علوی، س.م. (2020). انگلیسی برای مدارس: Vision 3 Student Book. انتشارات کتب درسی ایران.
علیاکبری، م. ۲۰۰۴. جایگاه فرهنگ در کتب آموزشی ELT ایرانی در سطح دبیرستان. http://www.simpopdf.com
اندرسون، ب. ۱۹۸۳. جوامع فرضی. نیویورک: ورسو
بنت، ژ، بنت، م.، آلن، و. ۲۰۰۳. توسعۀ توانش بینفرهنگی در کلاس زبان. در لنگ، د، و پیج ر.م. (نویسندگان.) فرهنگ بهعنوان هسته. دیدگاههایی دربارۀ فرهنگ در یادگیری زبان دوم. (صص.270-۲۳۷). گرینویچ، کانکتیکات: IAP.
برین، م. و کندلین، ک. ۱۹۸۰. ملزومات یک برنامۀ درسی همکنشی در آموزش زبان. زبانشناسی کاربردی ۱: 2، ۸۹-۱۱۲.
بایرام، م. ۱۹۸۹. مطالعات فرهنگی در آموزش زبان خارجی. کلودن، انگلستان: (مسائل چندزبانه) Multilingual Matters.
بایرام، ام. 1997. آموزش و ارزیابی توانش ارتباط میانفرهنگی. کلودون، انگلستان: (مسائل چندزبانه) Multilingual Matters.
بایرام، ام. 2021. بازگشت بهآموزش و ارزیابی توانش ارتباط میانفرهنگی. چاپ دوم. کلودون، انگلستان: (مسائل چندزبانه) Multilingual Matters.
بایرام، م. و زاقی،
جی. ۱۹۹۷. تعریف و ارزیابی توانش بینفرهنگی: اصول و پیشنهاداتی متناسب با بافت اروپایی.
آموزش زبان 29:4، 243-۲۳۹.
کاناله. م. ۱۹۸۳. از توانش همکنشی تا آموزش زبان همکنشی. در ریچاردز، جی. و اشمیت ر. (نویسندگان.) زبان و تعامل. (صص.14-2) لندن: لانگمن.
کاناله، م. و سواین، م. ۱۹۸۰. مبانی نظری روشهای همکنشی برای آموزش و ارزیابی زبان دوم. زبانشناسی کاربردی ۱: 47-1.
دهمرده، م. پارسازاده، ع. پارسازاده ح. ۲۰۱۷. تحلیل ترازمانی جنبههای فرهنگی کتابهای بومی آموزش انگلیسی. مجله توسعۀ آموزشی ۷:۲، 72-57.
دهمرده، م، کیم، س. ۲۰۲۰. نمود جنسیت در کتب آموزشی ایرانی زبان انگلیسی. انگلیسی امروز ۱۴۱، 36:۱.
دیردوف، د.ک.. ۲۰۰۴. جهانیسازی: در جستوجوی توانش بینفرهنگی. آموزگار بینالمللی 13. 2.
فرکلاف، ن. ۱۹۸۹. زبان و قدرت. لندن: لانگمن.
جی، جی.، هال، جی. و لنکشیر، ک. ۱۹۹۶. دستور کار جدید. در پس زبانها سرمایهداری جدید. بولدر، کلورادو: انتشارات وستویو.
غلامی، پسند پرستو و قاسمی، علی اصغر. ۲۰۱۸. تحلیل بینفرهنگی کتابهای آموزش زبان انگلیسی در ایران: در مورد مجموعۀ انگلیسی «Prospect». اپلز. مجلۀ مطالعات زبان کاربردی 12:1، 70-55.
گوفمن، ای. (1967). دربارۀ کار رو در رو. در: آیین تعامل. مقالاتی در خصوص رفتار رو در رو (صص.46-5). نیویورک: پانتئون.
هچ، ای. ۱۹۹۲. آموزش گفتار و زبان. کمبریج: CUP.
هولبرو، م. ۲۰۰۶. ایدئولوژی و زبان: ارتباطات میان نئولیبرالیسم و زبان انگلیسی. در اج، جی. (نویسنده.) (باز)نشانی آموزش زبان انگلیسی بهگویشوران سایر زبانها (TESOL) در عصر امپراتوری (صص.103-84). لندن: پالگریو.
هاپکینز، س. ۲۰۲۰. تاثیر انگلیسی جهانی بر هویت فرهنگی در اماراتمتحدۀعربی. لندن: راتلج.
جانستون، ب. ۲۰۱۸. تحلیل گفتمان. چاپ سوم. آکسفورد: باسیل بلکول.
کیم، ی. و گودیکانست، و. ۱۹۸۸. نظریههایی درخصوص ارتباط بینفرهنگی. نیوبری پارک، کانادا: سیج.
کرامش، ک. ۱۹۸۴. تعامل و گفتار در کلاس زبان (Interaction et discours dans la classe de langue). پاریس: CREDIF.
کرامش، ک. ۱۹۹۳. زمینه و فرهنگ در آموزش زبان. OUP.
کرامش، ک. ۲۰۰۹. گفتار، بعد نمادین توانش بینفرهنگی در هو، ا. و بایرام، م. (نویسندگان.) توانش بینفرهنگی و یادگیری زبان خارجی (صص.121-107). توبینگن: Gunter Narr.
کرامش، ک. ۲۰۱۰. نظریهپردازی درمورد توانش بینزبانی/بینفرهنگی. در جی.لوین و آ. فیپس (نویسندگان) نظریۀ انتقادی و بینفرهنگی و آموزش زبان (صص.31-15) بوستون: Heinle.
کرامش، ک. ۲۰۱۳. فرهنگ در آموزش زبان خارجی. پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی ۱: 1، 78-57.
کرامش، ک و ژانگ. ۲۰۱۸. آموزشیار چندزبانه. آکسفورد: OUP
کرس، جی. ۱۹۸۵. فرآیندهای زبانشناسی در فعالیتهای اجتماعی-فرهنگی. دیکین، استرالیا: دانشگاه دیکین
لارسن - فریمن، د. ۱۹۸۰. تحلیل گفتمان در پژوهش زبان دوم. رولی، ماساچوست: نیوبری هاوس.
مککارتی، م. ۱۹۹۱. تحلیل گفتمان برای مدرسان زبان. انتشارات دانشگاه کمبریج.
مککارتی، م.، مککارتن، ج.، و سندفورد، ه. (2014). Touchstone Level 1 Full Contact (ویرایش دوم). انتشارات دانشگاه کمبریج.
پنیکوک، ای. ۱۹۹۴. گفتمانهای سنجشناپذیر؟ زبانشناسی کاربردی ۱۵: 2 (1994)، (صص.138-115).
ریچاردز، جی.، پلات و وبر. ۱۹۸۵. فرهنگ لغات لانگمن برای زبانشناسی کاربردی. هارلو: لانگمن.
اشمنک، ب.، بریدباخ، س، و کوستر، ل. (نویسندگان). ۲۰۱۸. شعارسازی در گفتمان آموزش زبان. تفکر مفهومی در عصر بازاریسازی دانشگاه. کلودون، انگلستان: (مسائل چندزبانه) Multilingual Matters.
اسکالن ر. و اسکالن س. ۱۹۹۵. ارتباط بینفرهنگی. رویکردی گفتار محور. چاپ دوم. آکسفورد: ویلی بلکول.
اسکالن ر. و اسکالن س.، و جونز، ر. ۲۰۱۲. ارتباط بینفرهنگی. رویکردی گفتار محور. چاپ دوم. آکسفورد: ویلی بلکول.
شن چن و تیتای له. ۲۰۱۹. آموزش فرهنگ بهزبان انگلیسی بهعنوان زبانی بینالمللی. فصل. ۶ لندن: راتلج.
استین س.، و آندریوتی و. ۲۰۱۶. پول، رقابت، یا خیریه: دانشجویان بینالمللی و تصوری جهانی. آموزش عالی، (2) ۷۲، 239-225.
آستین س.، و آندریوتی و. ۲۰۱۷. آموزش عالی و تصوری از دنیای مدرن/استعماری/جهانی. مطالعات فرهنگی/روشهای انتقادی ۱۷: 3، 173-181.
تاجالدین، ز و تیمورنژاد، س. سال ۲۰۱۴. بررسی اهداف پنهان در نمودهای فرهنگی کتب آموزشی ELT بینالمللی و بومی. مجله آموزش زبان ۴۳: 2، 193-180.
تاجفل، ه. ۱۹۸۲. روانشناسی اجتماعی در روابط میانگروهی. سالنامۀ روانشناسی ۳۳، 39-1.
اوسو-خوان، ای. و مارتینز - فلور، ا. ۲۰۰۶. رویکردهایی بهیادگیری و آموزش زبان: بهسوی دستیابی بهتوانش برقراری ارتباط از طریق مهارتهای چهارگانه. در گرایشهای رایج فعلی در بهبود و آموزش مهارتهای زبانی چهارگانه. ویرایش. ای. اوسو-خوان و ا. مارتینز-فلور، 36-3. برلین: Mouton de Gruyter.
اوسو-خوان، ای. و مارتینز-فلور، ا. ۲۰۰۸. آموزش توانش تعامل بینفرهنگی از طریق مهارتهای چهارگانه. (مجلۀ مطالعات انگلیسی آلیکانته) Revista Alicantina de Estudios Ingleses ۲۱: -157
ویدوسون، ه.ج. ۱۹۸۴. کنکاشهایی در زبانشناسی کاربردی ۲. آکسفورد: انتشارات دانشگاه آکسفورد