تجزیه و تحلیل خطاهای رایج زبان‌آموزان ایرانی در کاربرد جملات وجودی زبان چینی

نوع مقاله : علمی پژوهشی(عادی)

نویسنده

گروه زبان و ادبیات چینی، دانشکده ادبیات، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

جملات وجودی[1] در زبان چینی نشانگر وجود، ظاهر یا ناپدید شدن اشیاء یا افراد در یک مکان است. تا کنون تحقیقات و مقالات بسیاری در زمینه جملات وجودی زبان چینی صورت گرفته است و خطاهای رایج گویشوران کشورهای مختلف به هنگام کاربرد جملات وجودی زبان چینی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته‌اند، با این حال، هیچ تحقیقی در مورد دانشجویان ایرانی انجام نشده است، لذا تحقیق در این‌ باره ضرورت میابد. محور اصلی این مقاله، تجزیه و تحلیل اشتباهاتی است که زبان‌آموزان ایرانی در هنگام استفاده از جملات وجودی زبان چینی مرتکب می‌شوند. به این منظور، پنج نوع اصلی جملات وجودی زبان چینی که عبارتند از: جملات با فعل «是[1]»، جملات با فعل «有[1]»، جملات با فعل«在[1]»، جملات با «V+着[1]» و جملات با «V+了[1]» انتخاب شده‌اند و با طرح پرسش­نامه از دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در چین، تحقیق به عمل آمده است.  در ادامه، با استفاده از تئوری تحلیل مقابله‌ای و تحلیل خطا، داده‌های حاصل از تحقیق مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. خطاهای به دست آمده به طور عمده به چهار دسته حذف، اضافه، جایگزینی و تبدیل تقسیم می‌شوند. مطالعه این خطاها به زبان­آموزان ایرانی در فرآیند یادگیری زبان چینی کمک می‌کند و به اساتید این حوزه در انتخاب روش‌های مناسب برای تدریس و بهبود برگزاری کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی یاری می‌رساند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Analyzing Iranian students’ common errors on Chinese existential sentences

نویسنده [English]

  • Tahereh Namayeshi
Department of Chinese Language and Literature, Faculty of Letters and Human Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Existential sentences in Chinese indicate the existence, appearance, or disappearance of objects or people at a specific location. Numerous research papers have been published on Chinese existential sentences, and many native speakers of various languages have surveyed the errors made by Chinese learners in their respective countries. However, there is a lack of research on Iranian students in this area, highlighting the need for investigation. This article primarily focuses on analyzing the common mistakes made by Persian speakers when using Chinese existential sentences. Five main types of Chinese existential sentences are selected for analysis: sentences with "是" (shì), sentences with "有" (yǒu), sentences with "在" (zài), sentences with "V+着" (zhe), and sentences with "V+了" (le). The analysis in this article is based on questionnaire survey results obtained from Iranian students studying in China, as well as the characteristics of Persian language structure and grammar. Using the Contrastive Analysis theory and Error Analysis, the collected data has been analyzed. The resulting errors are categorized into four main types: omission, addition, substitution, and transformation. Studying these errors not only aids Iranian learners of Chinese in their language acquisition process but also provides valuable insights to educators in selecting appropriate teaching methods and improving the organization of classes and training courses in this field.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Contrastive Analysis theory
  • Common errors
  • Chinese language
  • Error analysis
  • Existential sentences
انوری، حسن و احمدی گیوی، حسن (1401). دستور زبان فارسی 1. چاپ دهم. تهران: انتشارات فاطمی.
انوری، حسن و احمدی گیوی، حسن (1401). دستور زبان فارسی 2.  چاپ دهم. تهران: انتشارات فاطمی.
 
Estaji. A. (2009). Verb Tenses in Modern Persian. Journal of Linguistics & Khorasan Dialects. 1(1), 93-108. (inPersian)
Anvari. H. (2022). Persian Grammar 1. Tehran. Fatemi Publication. (inPersian)
Anvari. H. (2022). Persian Grammar 2. Tehran. Fatemi Publication. (inPersian)
Rahimiyan. J. (1999). Journal of Social Sciences and Humanities of Shiraz University. 14(28), 41-52. (inPersian)
Rezaei. V. (2012). Syntactic and Semantic Analysis of Stative Verbs in Persian. Journal of Linguistics & Khorasan Dialects. 4(7), 23-38. (inPersian)
Farshidvard. Kh. (1972). The Verb "بودن" (to be) and its Transformation in Persian. Journal of Vahid. 7(106), 780-789. (inPersian)
Parvizi. P. (2019). Analysis of common mistakes in learning the Spanish Language. Journal of Foreign Language Research. 9(2), 399-422. (inPersian)
Abolhasani Chimeh. Z. (2005). Recognition of compound prepositions from prepositional groups. Iranian Journal of Linguistics. 39(22),17-3 (in persian)
Joorbonyan. A; Madani. D. (2022). Investigation High-frequency Errors of Speakers in Learning and Using Prepositions of Persian Language (Study and Analysis). Journal of Persian Language Teaching Studies. 7(12), 283-318. (inPersian)
Beyraghdar. R; Darzi. A. (2011). Removing prepositions before the noun of locality. Journal of Poetry Studies (Boostan Adab). 4(10), 139-166. (inPersian)
曾延生(1997)汉语波斯语词典. 北京. 商务印书馆。
范芳莲(1963)存在句.中国语文. 第5期。
吕叔湘(1984)汉语语法论文集. 北京.商务印书馆。
吕叔湘(2010)现代汉语八百词. 北京.商务印书馆。
吕叔湘、丁声树(2012)现代汉语词典.北京. 商务印书馆。
潘文(2006)现代汉语存现句的多维研究,南京师范大学出版社。
叶奕良、张鸿年、曾延生等(1989),汉语波斯语词典,北京.商务印书馆。