استفاده از گروه‌‌‌‌های مجازی آموزشی (VLT) جهت بهبود سواد ارزشیابی زبان (LAL) برای مدرسان انگلیسی به‌‌‌‌‌عنوان زبان خارجی

نوع مقاله : علمی پژوهشی(عادی)

نویسندگان

1 گروه زبان انگلیسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا (س)

2 Department of English, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran

3 گروه انگلیسی دانشگاه الزهرا(س)

چکیده

با وجود این‌که آموزش و ارزشیابی دو امر جدایی‌ناپذیر به‌شمار می‌روند، بسیاری از مدرسان توانمند، امکانات خود را برای تدوین/به‌کارگیری فعالیت‌های ارزشیابی در کلاس‌هایشان ناکارآمد می‌یابند. همچنین، این امکان نیز وجود دارد که مدرسان زبان با روش‌شناسی آموزش زبان و نظریه‌های فراگیری زبان دوم آشنایی داشته‌باشند، اما کماکان میزان کاردانی آن‌ها در خصوص ارزشیابی آموزشی کم یا صفر باشد. در حقیقت، بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که اکثر مدرسان زبان، از سواد ارزشیابی زبان (LAL) بی‌بهره هستند. بنابراین، و هم‌راستا با نظریه‌های امروزی در حیطۀ آموزش که مشوق مشارکت و کار گروهی هستند، تشکیل گروه مجازی آموزشی (VLT) به‌عنوان راه حلی بالقوه برای این مسئله و مشکلات مشابه در روند تربیت مدرس پیشنهاد می‌شود: در بررسی پیش‌رو، سامانۀ خودآموز مدیریت آموزشی (DIYLMS) به‌عنوان ابزار فناوری مورد استفاده قرار گرفت و یک گروه مجازی اموزشی با هدف افزایش سواد ارزشیابی زبان (LAL) در مدرسان انگلیسی به‌‌‌‌‌عنوان زبان خارجی تشکیل شده و به کار گرفته‌شد. پروژۀ گروه‌‌‌‌ مجازی کاملاً موفقیت‌آمیز بود و عوامل موثر بر اثربخشی آن، به‌واسطۀ نظرسنجی صورت‌گرفته توسط پژوهشگران در قبل و بعد از برگزاری دوره (پیوست الف) و نیز انجام مصاحبه‌های نیمه‌ساختار یافتۀ پس از برگزاری دوره (پیوست ب) تعیین شدند. نتایج این بررسی نشان داد که در گروه‌‌‌‌های مجازی آموزشی، چهار عامل موثر وجود دارد، ازجمله: فناوری، مربی/سرپرست گروه، تعامل، و افزایش دانش/مهارت‌ها (هم در مورد محتوای دوره و هم در حیطۀ سواد دیجیتالی). همچنین، مشخص شد که این چهار عامل به‌صورت جداگانه عمل نمی‌کنند و با یکدیگر ارتباط پیچیده دارند. نتایج بررسی پیش‌رو می‌تواند جهت تدوین برنامه‌های آتی در حیطۀ پیشرفت حرفه‌ای برای مدرسان مفید واقع شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Using Virtual Learning Teams (VLTs) to Enhance EFL Teachers' Language Assessment Literacy (LAL)

نویسندگان [English]

  • S. Susan Marandi 1
  • Mitra Janatifar 2
  • Zohreh Nafisi 3
1 Department of English, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran
2 Department of English, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran
3 Department of English, Faculty of Literature, Alzahra University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Although education and assessment are inseparable, many capable teachers find themselves ill-equipped to develop/use assessment activities for their classes. Language teachers, similarly, may be familiar with language teaching methodology and second language acquisition theories, but may still have little or no savoir-faire regarding educational assessment. In fact, many studies indicate that the majority of language teachers are lacking in Language Assessment Literacy (LAL). Therefore, and in line with current educational theories which encourage collaboration and team work, a Virtual Learning Team (VLT) was proposed as a potential solution for this and similar teacher education problems: In the current study, a VLT aimed at enhancing EFL teachers' Language Assessment Literacy (LAL) was created and employed, using a Do-It-Yourself Learning Management System (DIYLMS) as the technological venue. The success of the VLT was ascertained and the factors affecting its efficacy were identified through a researcher-made pre- and post-course survey (Appendix A), as well as post-course semi-structured interviews (Appendix B). The results of the study indicated that there four factors which affect the efficacy of a VLT, namely; technology, instructor/team leader, interaction, and enhancement of knowledge/skills (both course-content and digital literacy). It was also revealed that these four factors do not work in isolation, and interact with each other in complicated ways. It is believed that the results of the current study can be beneficial for future teacher professional development programs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Virtual Learning Team (VLT)
  • language teacher education
  • technology
  • Language Assessment Literacy (LAL)
  • teacher professional development

مراجع

عاشیک، آ.، کوسه، س.، یانگین اکشی، گ.، صفراغلو، گ.، پریرا، ر.، و اکیرت، م. (2019). تلفیق فناوری اطلاعات و ارتباطات
در آموزش مدرسان زبان انگلیسی: دیدگاه هایی از ترکیه، پرتغال و لهستان. یادگیری زبان به کمک کامپیوتر. 124-1.
بیلی، م. ل.، و لویتکهانس، ل.(1998). ده نکتۀ مهم برای تسهیل کار با تیم های یادگیری مجازی: راهنمای یادگیری برای
گروه‌های مجازی آموزشی. بازیابی در http://www.macdesign.net/academic/ts3160/TS3160Course_Info/VirtualTeamshandbook.pdf
بیکر، س. د. (2006). تأثیر توافق رهبر و پیرو بر کارآیی گروه. چکیدۀ رساله‌های بین‌الملل، 6، (03).
بلانژر، ف.، م. ب. واتسون-منهایم. (2006). گروه‌های مجازی و رسانه‌های چندگانه: سازمان دهی کاربرد رسانه‌ها برای دستیابی به اهداف راهبردی. مذاکرات تصمی‌گیری گروهی، (4)15، 321-299.
برگر، آ. (2012). ایجاد سواد ارزشیابی زبان: الگویی برای اموزش مدرسین. در ج. هوتنر، ب. مهلماور لارچر، س. رایشل، و ب. شیفتنر(ویراستار.) نظریه و کاربرد در آموزش مدرسان انگلیسی به‌عنوان زبان خارجی: Bridging the Gap. (ص‌ص.82-57). توناواندا، نیویورک: Multilingual Matters.
چن، چ. ک.، وو، ج.، ما، م.، و نایت، م .ب. (2011). بهبود عملکرد گروه مجازی آموزشی: چشم انداز رهبر گروه. مدیریت نظام‌های انسانی، (4)30، 228-215.
کوکس، ا.، و کلارک، س. (2006). مفهوم اجتماعات فعالیت‌محور. در دایره المعارف جوامع فعالیت محور در مدیریت دانش و اطلاعات. (ص‌ص. 96-92). منبع ایده‌های گروهی.
دوناتو، ر. (2004).  ابعاد همکاری در گفتمان آموزشی. سالنامۀ بررسی زبان‌شناسی کاربردی، 24، 302-284.
ارنست، پ.، گویتات کاتازوس، م.، هامپل، ر.، هایزر، س.، هاپکینز، ج.، مورفی، ل.، و استیکلر، او.(2013). پیشرفت مدرس برخط: همکاری در فضای آموزش مجازی،. یادگیری زبان به کمک رایانه،  (4)26، 313-333.
فالشر، گ (2012). سواد ارزشیابی در کلاس زبان. فصلنامۀ ارزیابی زبان، 9(2)، 113-132. doi: 10.1080/15434303.2011.642041.
هامپل، ر.، و استیکلر، او. (2005).  مهارت‌های جدید برای کلاس‌های جدید. تربیت مربی برای تدریس
زبان به‌صورت برخط. . یادگیری زبان به کمک رایانه، 18، 326-311.
هیل، ک. (2017). سواد ارزشیابی مدرس زبان—مشخص‌کردن محدوده. مقاله‌هایی درخصوص ارزیابی و سنجش زبان،6 (1)، iv-vii.
هوروات، ل.، و  توبین، ت. ج. (1999). کار گروهی قرن بیست و یکم: تعیین صلاحیت برای گروه‌های مجازی. مقالۀ ارائه شده در کنفرانس آکادمی مدیریت 1999 ، شیکاگو، الینوی.
هوون، د. (2007). امکانات فناوری برای دانش آموزان و مدرسان جهت تجسم بخشیدن به تجربۀ آن‌ها از آموزش مدرس. در 5ک. مورفی-جودی، م. پیترز، م.ا. کاسن و ر. لاوین (ویراستار.)، آماده‌سازی و پیشرفت‌دادن مدرسان مسلط به تکنولوژی برای آموزش زبان دوم (ص‌ص. 164-133). CALICO monograph 6، سن‌مارکو، تگزاس: CALICO.
جنتی‌فر، م.، و مرندی، س. س. (2018 سواد ارزشیابی زبان در مدرسان ایرانی آموزش زبان انگلیسی به‌عنوان زبان دوم زیر ذره بین ارزیابی. پژوهش کاربردی در زبان انگلیسی، 7(3)، 307-328، Doi: 10.22108/are.2018.108818.1221
یارونپا، س. و لیدنر، د. (1998). ارتباط و اعتماد در گروه‌های مجازی جهانی. علم سازمان،10 (6)، 791- 815.
جانسون، د.  و.، و جانسون، ر.  ت.(1994).  مدریت مدرسۀ مشارکت‌محور (ویرایش دوم.). ادینا، مینه‌سوتا:Interaction Book Company.
جانسون، س. د.، ثریا، ک.، یون، س. و.، برت، ج. و.، و لا فلویر، ج. (2002). ایجاد و پیشبرد گروه و فرآیندهای گروهی تیم های یادگیری مجازی. . رایانه و آموزش، 39(4)،379-393 ، Doi: 10.1016/S0360-1315(02)00074-X.
کوه، ک.، بورک ل.، ا. ک. ا.، لوک آ.، گنگ و.، و تان ک. (2018).  گسترش سواد ارزشیابی مدرسان در کلاس‌های درس زبان چینی: تمرکز بر طراحی فعالیت ارزیابی. پژوهش در آموزش زبان،22(3)، 264-288.
لیامپوتانگ، پ.، و ازی، د. (2005). روش‌های پژوهش کیفی. ملبورن: Oxford University Press.
لیپناک، ج.، و استامپس، ج. (1997). گروه‌های مجازی: دسترسی به فضا، زمان و سازمآن‌ها به‌واسطۀ فناوری. نیویورک: John Wiley & Sons.
لیپناک ، ج.، و استامپس ، ج. (2008). گروه‌های مجازی: افرادی ورای مرزهای فناوری کار می‌کنند. (ویرایش دوم. نیویورک: .John Wiley & Sons
میرینگ، پ. (2000). تحلیل کیفی محتوا. در او. فلیک، ا. کاردوف، و ای. استینک (ویراستار.)، راهنمای پژوهش کیفی (ص‌ص. 266-269). لندن: Sage.
مک‌کارتی، گ..(2012)  گروه‌های مجازی و آموزش ترکیبی. بازیابی در: http://ro.uow.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?article=1353&context=gsbpapers
پاولسن، م. ف.(2003). تجربیات مرتبط به سامانه‌های مدیریت یادگیری در 113 موسسۀ اروپایی.  فناوری آموزشی و جامعه، 6(4)، 134-148.
استیونس، و. (2012). سامانه‌های مدیریت یادگیری با محوریت یادگیرنده و خودآموزی. TESL-EJ،15(4)، 1-14.
ساگاری، د.، و وگت، ک. (2017). ارزیابی سواد مدرسان زبآن‌های خارجی در سراسر اروپا: پژوهش، چالش‌ها و چشم‌اندازهای آتی. مقاله‌هایی درخصوص ارزیابی و سنجش زبان،6(1)، 41-63.
یون، س. و.، و جانسون، س. د..(2008)  مراحل و الگوهای تشکیل گروه در تیم‌های مجازی. پژوهش و توسعۀ فناوری آموزشی،56(5-6) ، 595-618، Doi: 10.1007/s11423-007-9078-x.
یونس، م. م. (2007). استفادۀ مدرسان انگلیسی به‌عنوان زبان دوم در مالزی از فناوری اطلاعات و ارتباطات در کلاس‌های درس: انتظارات و واقعیت‌ه. ReCALL، 19(1)، 79-95.
پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی
دوره 11، شماره 3
آبان 1400
صفحه 571-604

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار