انصاری، پریا و فرزاد، عبدالحسین (1397). ارائه شاخصهای مطلوب بازنویسی و داستان گزینی آثار حماسی در ادبیات کودک و نوجوان با تاکید بر شاهنامه فردوسی. پژوهشنامه ادب حماسی، 14 (2)، 50- 13.
امیری خراسانی، احمد و صدری زاده، نگین (1397). بررسی تحول مخاطب در ادبیات پایداری کودک و نوجوان براساس نظریه خواننده نهفته ایدن چمبرز. نشریه ادبیات پایداری، 10 (18)، 52- 25.
خسرونژاد، مرتضی (1386). تاملی بر همنشینی ادبیات کودک و فلسفه در برنامه فلسفه برای کودکان. فصلنامه نواوریهای آموزشی، 20 (6)، 124- 109.
زارعی، فخری و صفری، جهانگیر (1398). تحلیل محتوا و فرم داستان به کی سلام کنم با رویکرد جامعهشناختی. فصلنامه پژوهشنامه ادبیات داستانی، 8 (26): 48- 23.
ساسانی، فرناز و مهکامه، اینانلو (1401). شگرد افعال گذشته در کدبرگردانی ترجمه رمان پرندگان میروند در پرو میمیرند اثر رومن گاری. پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی، 12 (1)، 110-94.
شیرازیعدل، مهرناز و ساسانی، فرهاد (1392). دیدگاه از منظر زبانشناسی شناختی و کاربرد آن در تحلیل متن داستانی. فصلنامه جستارهای زبانی، 1(13)، 87-65.
محمدی، علی محمد (1401). تحلیلی بر راهبردهای مترجم شفاهی همزمان ایرانی براساس نظریه معادلهای ترجمه، مطالعه گفتماننماهای استنباطی و توالی. پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی، 12(1)، 152-132.
میرکرمانشاهی، مهرانگیز (1383). سیر موضوعی ترجمه در کتابهای داستان کودکان و نوجوانان طی سالهای 1380-1371. پایاننامه کارشناسیارشد، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، علوم کتابداری و اطلاعرسانی.
Anolli, L., Ciceri, R., & Infantino, M. G. (2000). Irony as a game of implicitness: Acoustic profiles of ironic communication. Journal of Psycholinguistic Research, 29(3), 275-311.
Bara, B. G. (2011). Cognitive pragmatics: The mental processes of communication. MIT Press, United State.
Blume, J., Wittke, K., Naigles, L., & Mastergeorge, A. M. (2021). Language Growth in Young Children with Autism: Interactions Between Language Production and Social Communication. Journal of Autism and Developmental Disorders, 51(2), 644-665.
Bucciarelli, M., Colle, L., & Bara, B. G. (2003). How children comprehend speech acts and communicative gestures. Journal of pragmatics, 35(2), 207-241.
Buller, D. B., Burgoon, J. K., Daly, J. A., & Wiemann, J. M. (1994). Deception: Strategic and nonstrategic communication. Strategic interpersonal communication, 191-223.
Courchesne, V., Meilleur, A. A. S., Poulin-Lord, M. P., Dawson, M., & Soulières, I. (2015). Autistic children at risk of being underestimated: school-based pilot study of a strength-informed assessment. Molecular Autism, 6(1), 1-10.
Darmawan, F., & Piliang, Y. A. (2015). Assess Irony Communication of Susilo Bambang Yudhoyono through Political Cartoon. Arts and Design Studies, 28, 11-16.
Febriantini, W. A., Fitriati, R., & Oktaviani, L. (2021). An analysis of verbal and non-verbal communication in autistic children. Journal of Research on Language Education, 2(1), 53-56.
Flavell, J. H. (1966). Role-taking and communication skills in children. Young Children, 164-177.
Grice, P. (1989). Studies in the Way of Words. Harvard University Press.
Horn, L. R., & Ward, G. L. (2004). The handbook of pragmatics. Oxford: Blackwell.
Isbell, R., Sobol, J., Lindauer, L., & Lowrance, A. (2004). The effects of storytelling and story reading on the oral language complexity and story comprehension of young children. Early childhood education journal, 32(3), 157-163.
Kecskes, I. (2000). A cognitive-pragmatic approach to situation-bound utterances. Journal of pragmatics, 32(5), 605-625.
Landa, R. (2007). Early communication development and intervention for children with autism. Mental retardation and developmental disabilities research reviews, 13(1), 16-25.
Lewis, C. C., & George, J. F. (2008). Cross-cultural deception in social networking sites and face-to-face communication. Computers in Human Behavior, 24(6), 2945-2964.
Molek-Kozakowska, K. (2014). Coercive metaphors in news headlines: A cognitive-pragmatic approach. Digital library of the faculty of arts, Masaryk University, 40(1), 149: 173.
Morgan, J. (1990). Comments on Jones and on Perrault. In Philip R. Cohen, Jerry Morgan, & Martha Pollack (eds.), Intention in communication, 189–193. Cambridge MA: MIT Press.
Mundy, P., Sigman, M., Kasari, C., & Yirmiya, N. (1988). Nonverbal communication skills in Down syndrome children. Child development, 235-249.
Sawyer, C. B., & Willis, J. M. (2011). Introducing digital storytelling to influence the behavior of children and adolescents. Journal of Creativity in Mental Health, 6(4), 274-283.
Sperber, D., & Wilson, D. (1995). Précis of relevance: Communication and cognition. Behavioral and brain sciences, 10(4), 697-710.
Stein, N. L. (1978). How children understand stories: A developmental analysis. Center for the Study of Reading Technical Report; no. 069.
Tomasello, M. (2009). Why we cooperate. Cambridge MA: MIT Press.
Vlăduțescu, Ș. (2014). Communication failure as communication power. International Letters of Social and Humanistic Sciences, (07), 8-13.