A prolegomenon to Ethics in Foreign Language Education

Document Type : research article

Author

Professor Korea University, Faculty of the Liberal Arts, Department of Linguistics, Seoul, Republic of Korea

Abstract

The aim of this article is to confirm the importance of ethical dimension in the fields concerning the teaching and learning of foreign languages. This ethical dimension might be intimately related in a complex way to several specific areas on the part of teachers and learners. In fact, it is legitimized to insist on the importance of the ethical components of foreign language education because of the ethical nature of human communication and natural language in general.
To underline the ethical nature of language, the author refers to the profound thoughts of the French philosopher Emmanuel Levinas. In such way, this study pursues two joint objectives: providing a humanistic overview of the reflection carried out on the question of ethics in the didactics of foreign languages in the first place, and formulating a few proposals for developing this reflection in the second place. Our historical analysis has allowed us to illustrate the fact that the question of ethics in the teaching and learning of foreign languages is traditionally based on a maximalist conception of morality, as well as a political project far removed from the actual practices of language teachers.removed from the actual practices of language teachers.removed from the actual practices of language teachers.

Keywords


اگولار ریو، خوزه یگانسیو. (۲۰۱۳) آموزش زبان به‌عنوان یک فعالیت عاطفی: توصیف عملکرد، طرح کلی مهارت. لیدیل. ۲۰۱۳، جلد. ۴۸، ص‌‌‌ص، 156-137(دسترسی در سور http://lidil.revues.org/3323).
اگولار ریو، خ.ل (2008). اخلاق در تربیت مدرس زبان، مطالعات کاربردی زبان‌شناسی، شمارگان. ۱۵۲، ص‌‌‌ص. 492-485.
انتیه، امانوئل (۲۰۱۸). مسئلۀ اخلاق در آموزش فرهنگ زبان: مروری تاریخی و سخنان آینده‌‌نگرانه، مجلۀ زبان‌‌شناسی و آموزش زبان، شمارگان. ۵۷، نشانی وب: http://journals.openedition.org/lidil/4832.
بلانش، پ. (2005-2004). رویکرد بین‌‌فرهنگی در آموزش زبان خارجی به‌صورت عملی. خدمات آموزش از راه دور. دانشگاه رن ۲ شمال بریتانی .
بنونیست، ای. (۱۹۷۶). مسائل عمومی زبان 1. پاریس: گالیمار.
بوردیو، پ. (1980). فعالیت حسی. پاریس: مینیوت.
اتحادیۀ اروپا (2001). چارچوب اروپایی مشترک مرجع برای زبان‌ها: یادگیری، آموزش، ارزیابی. استراسبورگ: گروه سیاست‌های زبانی.
،فونتنی، ژ. و زیلبربرگ، ک. (1998). تاکید و معنی. لیژ: Mardaga.
فورستال، شانتال. (2007). پویایی متناقض اخلاق برای توانش اخلاقی در مرکز آموزش از راه دور (DLC)، مطالعات زبان‌شناسی کاربردی، ۱۴۵، ص‌‌‌ص. 111-123.
گالیسون، رابرت. (1986). در ستایش آموزه‌شناسی/ تعلیم و تربیت در زبان‌ها و فرهنگ‌ها (وطنی و خارجی)، ۶۴، ص‌‌‌ص. 54-39.
گالیسون، رابرت. (1998). در جست‌وجوی اخلاق در زمینه‌های بین‌رشته‌ای. مطالعات زبان‌شناسی کاربردی ، ۱۰۹، ص‌‌‌ص. 127-83.
گالیسون، رابرت. (2002). آموزه‌شناسی: از آموزش در فرهنگ‌های زبانی تا آموزش از طریق فرهنگ‌های زبانی. مطالعات زبان‌شناسی کاربردی، ۱۲۸، ص‌‌‌ص. 510-497.
گریماس، آ.ژ. (۱۹۶۶). تشانه‌سناسی ساختاری، پاریس: PUF.
ایگلسیا، فیلیپو، یانیک (2013). اخلاق در آموزش و یادگیری زبانه‌ای تخصصی: اسپانیولی در اقتصاد، انجمن مدرسان فرانسوی در موسسۀ فرانسوی دانشگاه فنی (Cahiers de l’Apliut). جلد 32، شمارگان 2، ص‌ص 103-82.
لویناس، امانوئل، (۱۹۷۱). تمامیت و بی‌نهایت (مقاله‌ای درمورد چهره). پاریس: انتشارات: Livre de Poche
مورن، ادگار. (2000). هفت مهارت برای آموزش آیندگان. پاریس: Éditions du Seuil.
پورن، کریستین. (۱۹۹۹) آموزه‌های فرهنگ‌ها-زبان‌های خارجی در روش شناسی و آموزه‌شناسی، زبان‌‌‌‌های مدرن، ۳، ص‌‌‌ص. 41-26.
پورن، کریستین. (۲۰۰۱). مسئلۀ آموزش در زمینه عینی روش‌شناسی تلفیقی، خبرنامه جدید بنیاد حمایت از توانمندسازی ناشنوایان اوتیسم (ADEAF) ، ۷۸، ص‌‌‌ص. 18-6.
شعیری، حمید رضا (2008). مبنای اخلاقی تعلیم و تربیت، مطالعات زبان‌شناسی کاربردی، شمارگان. ۱۵۲، 2008، ص‌‌‌ص. 492-485.
سواین، ماریون (2013).   شناخت و احساسات در یادگیری زبان دوم. آموزش زبان. جلد. ۴۶، شمارگان، ۲، ص‌‌‌ص. 207-195.
تانگهه، شانون و پارک، گلوریا (2016). ساخت چیزی که به‌تنهایی قادر به‌انجامش نبودیم: آموزش تعاملی و بین‌المللی در آموزش و یادگیری تعلیم مدرس زبان، سیستم ۵۷، ص‌ص. 13-1.