Combined application of literary text and adapted cinema in the intercultural competence-based language teaching program

Document Type : research article

Author

Assistant Professor in Italian Language and Literature, University of Tehran, Tehran, Iran.

Abstract

In this assay we are trying to find some points of contact between foreign literary works and their adapted cinematographic versions as a probable method used in foreign language teaching processes with a central cultural competence and intercultural knowledge . Our first hypothesis in this study is that these two native cultural corpus, if included in teaching program, will be a useful tool for teaching a foreign language with a focus on intercultural competence. Therefore, at first, are discussed some special features of the nature of a literary text and the cinematic text or the film. In this regard, we analyze the educational and methodical reasons that, along with valid teaching resources, may validate the use of this type of native resources in the language classes and in a language course. Then methodological aspects in using this type of educational resources will be pointed out by presenting three different teaching models, so that by using the nature and structural features of a literary work and it’s adapted cinematic version, effective suggestions and practical solutions can be provided. We will see that use of this type of educational resources in language learning classes would be interesting and useful to develop cultural knowledge of the target community and help to gain a more strong intercultural competence in language learners.

Keywords

Main Subjects

References

اخلاقی، المیرا و حسن زاده، الهام (1396)، بررسی لزوم استفاده از آثار ادبی در آموزش زبان فارسی و معرفی روش های انطباق و اقتباس صحیح از آنها. مجموعه مقالات دومین همایش ملی آموزش زبان و ادبیات فارسی، 21 تیر 1396، مشهد. 49-31.
رمضانی واسوکلائی، احمد و رستم بیک تفرشی، آتوسا (۱۳۹۱)، نقش فرهنگ در آموزش زبان خارجی. پژوهشنامه انتقادی متون و برنامه های علوم انسانی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۲ (۱)، ۳۴-۱۵.
صفارمقدم، احمد و رستم بیک تفرشی، آتوسا (۱۳۹۳)، آزوفا سینمایی: کاربرد فیلم سینمایی در آموزش زبان و فرهنگ ایران به غیر فارسی زبانان. زبان شناخت، ۵ (۲)، ۱۰۲-۷۹.
عامری، سعید و قدرتی، مریم (۱۳۹۸)، نقش تماشای محصولات سینمایی خارجی در یادگیری زبان خارجی خارج از کلاس درس. مطالعات زبان و ترجمه دانشگاه مشهد، ۵۲ (۲)، ۱۵۶-۱۲۷.
عسگری، فاطمه (۱۳۹۸)، توانایی‌های متفاوت زبان‌آموزان در یک کلاس: مشکلات و راهبردها. پژوهش‌های زبان­شناختی در زبان‌های خارجی،۹ (۴)، ۱۴۲۵-۱۴۰۳.
کرمش، کلیر و معینی میبدی، مریم (۱۴۰۰)، بازنگری به مبحث زبان و فرهنگ در آموزش زبان انگلیسی. پژوهش های زبان­شناختی در زبان های خارجی، ۱۱ (۱۲)، ۱۷۳-۱۵۳.
 
Asor Rosa, A., (2014). Letteratura italiana. La storia, i classici, l’identità nazionale. Roma: Caroci Editore.
Balboni, P.E. (2006). Insegnare la letteratura italiana a stranieri, Perugia: Guerra.
Balboni, P.E. (2014). Didattica dell’italiano come lingua seconda e straniera, Torino: Loescher/Bonacci.
Beccaria, G.L.,(2016). L’italiano che resta. Le parole e le storie, Torino: Einaudi.
Byram, M. (1997). Teaching and Assessing Intercultutal Communicative Competence, Clevedon: Multilingual Matters.
Caon F., Spaliviero C. (2015). Educazione letteraria, educazione linguistica, educazione interculturale:intersezioni, Torino: Loescher/Bonacci.
Cinquegrani A. (2009). Letteratura e cinema, Brescia: La Scuola.
Dahmardeh, M. & Sung Do, K. (2020). Cultural Competence: Interculture, Transculture, and Metaculture. EPISTEME, 23, 155-179.
Dahmardeh, M. & Timcheh Memar, H. (2014). A bottom-up approach towards culture. Learning, Culture and Social Interaction, 3, 15-20.
Diadori P., Micheli P. (2010). Cinema e didattica dell’italiano L2. Perugia: Guerra.
Diadori, P.A., (2014). La letteratura per la didattica dell’italiano a stranieri. Cinque percorsi operativi nel Novecento, Pisa: Pacini Editore.
Gaudreault A. (2006). Dal letterario al filmico. Torino: Lindau.
Kramsch, C. (1998). Language and culture. Oxford: Oxford University Press.
Kramsch, C. (2013). Culture in foreign language teaching. Iranian journal of language teaching research,  1, (1), 57-58.
Lavinio C. (1999). Teorie e didattica dei testi. Firenze: La Nuova Italia.
Magnani, M., (2009). Il testo letterario e l’insegnamento delle lingue straniere. Studi di Glottodidattica, 1, Università di Urbino, 107-113.
Medi M. (2007). Il cinema per educare all’intercultura. Verona: Emi.
Rondolino G., Tomasi D. (2006). Manuale del film. Torino: Utet.
Serragiotto G. (2018). “Buone pratiche nell’italiano L2 e strumenti per documentarle” in C. Brescianini
Sguardi simmetrici. Ragazzi che arrivano da lontano nelle scuole dell’Emilia Romagna, Napoli:Tecnodid. pp. 191-197
Spaliviero, C., (2020). Educazione letteraria e educazione linguistica. SAIL. Studi sull’apprendimento e l’insegnamento linguistico, 15. Venezia: Edizioni Cà Foscari, 79-92
Spera, L., (2020). Educare al molteplice: La letteratura per l’insegnamento della lingua italiana agli stranieri. Versants, 67 (2), Siena: Università per Stranieri di Siena Ed., 25-33.
Tabucchi A. (2013). Di tutto resta un poco. Letteratura e cinema. Milano: Feltrinelli.
Tosi L. (2019). Fare didattica in spazi flessibili. Firenze: GiuntiScuola.
Triolo R. (2011). “Analisi stilistica delle clip alla ricerca del loro potenziale didattico”, in C. Bargellini, S. Cantù, Viaggi nelle storie. Milano: Graphidea. pp.187-211.
 
Sitography:
Barenghi, M., (2019). A cosa serve la letteratura?. Doppiozero. www.doppiozero.com/materiali/cosa-serve-la-letteratura. (Visited on 23 april 2022).
 
 
Journal of Foreign Language Research
Volume 12, Issue 2
September 2022
Pages 154-170

Files

Share

How to cite

Statistics