البرزی ورکی، پرویز(1399). همگرایی و واگرایی فعلهای پیشوندی در زبانهای فارسی و آلمانی. پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی، دوره01 ،شماره0 ،بهار0911 ،از صفحه01تا 9.
ثمره، یدالله. (1369). تحلیلی بر ردهشناسی زبان: ویژگیهای ردهشناختی زبان فارسی. مجله زبانشناسی.س7، ش1، صص80-61.
دبیرمقدم، محمد (1392). ردهشناسی زبانهای ایرانی. چاپ سوم، تهران: انتشارات سمت.
رضاپور، ابراهیم. (1394). ترتیب واژه در سمنانی از منظر ردهشناسی زبان. جستارهای زبانی، 6( 5).
رضایی، والی.، بهرامی، فاطمه. (1394 ). مبانی ردهشناسی زبان. تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
رضایی، والی.، خیرخواه، محمد. (1394). رده شناسی ترتیب واژه در گویش لری بویراحمدی. دوره 5، شماره 4، اسفند 1394، صفحه 41-58.
زمانی بهبهانی، امین (1396). تحلیل مقابلهای ساخت نحوی و صرفی دو زبان فارسی و عربی: رویکردی در آموزش فارسی به غیرفارسیزبانان (پایاننامه کارشناسی ارشد)، دانشگاه شیراز.
زندی، بهمن(1385). روش تدریس زبان فارسی (در دوره دبستان) تهران:سمت.
الشاعر، ملهم، دبیرمقدم، محمد، صحرایی، رضامراد(1398). تأثیر استفاده از مؤلفههای ردهشناسی ترتیبِ واژهی زبان فارسی و عربی بر یادگیری فارسیآموزان عرب زبان. رسالۀ دکتری. دانشگاه علامه طباطبایی. تهران.
شکوهی علیآبادی، مرضیه(1391). توصیف و آموزش بندهای موصولی فارسی در چارچوب برنامههای درسی (پایاننامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه علامه طباطبائی.
صحرائی، رضامراد(1399). زبان فارسی را چگونه آموزش دهیم. چاپ اول، تهران، نشر نویسه فارسی.
صفایی اصل، اسماعیل. (1394). ردهشناسی ترتیب واژه در زبان آذربایجانی. زبانشناسی تطبیقی. س5، ش9، 186-163.
محمودوف، حسن. (1365). ترتیب توالی کلمات در جملات سادة دو ترکیبی فارسی. ترجمة احمد شفایی. مجلۀ زبانشناسی، 3(1)، صص53-66.
واحدی لنگرودی، محمدمهدی. (1381). ترتیب اصلی کلمات در جمالت ساده و جفتهای همبستگی در گویش گیلکی لنگرود. پژوهش زبانهای خارجی، 13 ،صص. 151-
Alborzi Verki, P. (2002) Morphological typology, foreign languages, university of tehran;12: 3-18. [In Persian]
Caffarel, A., Martin, J. R., & Matthiessen, C. M. (Eds.). (2004)
Comrie, B. (1989). »Language Universals and Linguistic Typology: Syntax and Morphology«, 2nded, The University of Chicago Press.
Dabir Moghaddam, M.(2013). »Typology of Iranian languages«. Samt publications, Tehran. [In Persian]
Darzi. A. (1996). Word order, NP movement, and opacity conditions in persian. Ph.D. diss. University of Illinois at Urbana- Champaign.
Dryer, M. S. (2007a). »Word Order«.Language Typology and Syntactic Description, (2nd ed.) Volume I: Clause Structure, T. Shopen (Ed.), Cambridge: Cambridge University press, 61-130.
Dryer, M. S. (1992). The Greenbergian word order correlations. Language 68, 81–138.
Frommer, P. R. (1981). Post-verbal phenomena in colloquial Persian syntax. Unpublished doctoral dissertation. University of Southern California.
Greenberg, J. H. (1963). Some universals of grammar with particular reference to the order of meaningful elements. Universals of language, ed. by Joseph Greenberg, 73- 113Cambridge, MA: MIT Press.
Karimi, S. (1989). Aspects of persian syntax, specificity and the theory of grammar . Ph.D. diss. The University of Washignton.
Marashi, M. (1970). The persian verb: a partial description for pedagogical purposes . Ph.D. diss. The University of Texas.
Shokohi ali abadi, M. (2012) Description and teaching of Persian relative clauses: a syllabus design, M.A. Thesis, University of allameh tabatabai, Tehran. [In Persian]
Tabaian, H. (1974). Conjunction, relativization, and complementation in Persian. PhD dissertation. Northwestern University: Evanston
Vennemann, T. (1974b). »Theoretical word order studies: Results and problems«. Papiere zur Linguistik 7, 5-25.
Zamani Behbahani, A. (2017). »A contrastive analysis of Persian and Arabic: An approach in teaching Persian to non-Persian speakers«, M.A. Thesis in Teaching Persian to the speakers of other languages,University of shiraz. [In Persian]