%0 Journal Article %T هم‌گرایی و واگرایی فعل‌های پیشوندی در زبان‌های فارسی و آلمانی %J پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی %I دانشگاه تهران %Z 2588-4123 %A البرزی ورکی, پرویز %D 2020 %\ 03/20/2020 %V 10 %N 1 %P 19-36 %! هم‌گرایی و واگرایی فعل‌های پیشوندی در زبان‌های فارسی و آلمانی %K زبان‌شناسی مقابله‌ای %K تقابل %K فعل‌های پیشوندی %K هم‌گرایی %K واگرایی %R 10.22059/jflr.2020.281001.626 %X این جستار به ‌واکاوی مقابله‌ای در فعل‌های پیشوندی زبان‌های فارسی و آلمانی معاصر می‌پردازد. در زبان فارسی، فعل پیشوندی فعلی است که از یک ‌فعل ساده و یک ‌پیشوند ساخته شده ‌باشد. در این زبان با افزودن پیشوند اشتقاقی به ‌فعل‌های ساده، ممکن است معنای فعل پیشوندی عوض شود. در زبان آلمانی، فعل پیشوندی فعلی است که از یک فعل ساده، اسم یا صفت و یک پیشوند ساخته شده باشد. در این زبان با افزودن پیشوند به ‌مبنای اشتقاقی، ممکن است معنای فعل پیشوندی عوض شود و یا تغییر نحوی در ظرفیت آن ایجاد شود. الگوهای معنای واژه‌سازی متنوعی در پیشوندهای فعلی هر دو زبان یافت می‌شود. ضمن اینکه شباهت‌هایی بین نظام فعل‌های پیشوندی دو زبان مشاهده می‌شود، تفاوت‌های آشکاری نیز بین این دو نظام وجود دارد. در هر حال، مؤلفه‌های هم‌گرایی و واگرایی فعل‌های پیشوندی هر دو زبان نسبتاً متعادلند. داده‌ها و یافته‌های اولیه مقالۀ حاضر برگرفته از منابع شاخص در زمینۀ واژه‌سازی دو زبان است، اما داده‌ها و یافته‌های ثانویه برآیند پژوهش نگارنده است. %U https://jflr.ut.ac.ir/article_75579_53bc4dfa320dad49fd7f197c9d0af61b.pdf