%0 Journal Article %T بررسی و تحلیل پدیدۀ‌ دوزبانگی در شعر معاصر عربی (مطالعة موردپژوهانه: دیوان"شوقیات" أحمد شوقی) %J پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی %I دانشگاه تهران %Z 2588-4123 %A صیادی نژاد, روح الله %A نجفی ایوکی, علی %A ژیان پور, مرجان %D 2016 %\ 09/22/2016 %V 6 %N 2 %P 249-276 %! بررسی و تحلیل پدیدۀ‌ دوزبانگی در شعر معاصر عربی (مطالعة موردپژوهانه: دیوان"شوقیات" أحمد شوقی) %K جامعه شناسی زبان %K دوزبانگی %K احمد شوقی %K تداخل زبانی %K ضعف بیانی %R 10.22059/jflr.2017.217945.296 %X دوزبانگی، شاخه‌ای از جامعه‌شناسی زبان است که افراد با رمزبندیهای زبانی مختلف آن را در روابط خویش به‌کار می‌گیرند. این اصطلاح نخستین بار توسط زبان‌شناس آلمانی" کارول‌کرومباخر" و « ویلیام مارسیه» فرانسوی مطرح شده است. در پرتو تاثیر مستقیم مسئله دوزبانگی بر توان آفرینش یک ادیب و اهمیت آن در انتقال مفهوم به‌ مخاطب، پژوهش حاضر می‌کوشد با روش توصیفی ـ تحلیلی و بر اساس مطالعات کیفی، این عنصر فراگیر در شعر معاصر عربی را با تکیه بر شعر شاعر معاصر مصر "احمد شوقی" مورد بررسی و واکاوی کنند. دستاوردهای پژوهشگران بیانگر آن است که دو یا چند زبانگی شوقی سبب کاهش اعتماد به‌نفس فردی و اجتماعی وی شده و وابستگی او را به‌فرهنگ و هویت عربی کاهش داده است. افزون بر آن، این پدیده، ناکارامدی در واژه سازی، عدم کاربست متجانس‌ها و مترادف‌ها، لغزش‌های زبانی و عروضی را برای وی به‌دنبال داشته است. دیگر اینکه می‌توان استباط کرد که دوزبانگی از مانایی و پویایی زبان شوقی کاسته و خلاقیّت ادبی و هنری او را به‌اندازة چشمگیری کاهش داده است. %U https://jflr.ut.ac.ir/article_63524_90d4d227a608ea6566b3edd1db7663a7.pdf